23 januari 2007 (laatste bericht)

Hallo allemaal,
daar zijn dan weer. Eindelijk dan een berichtje vanuit Nederland. Ja we zijn met z'n 4en terug op nederlandse bodem. Afgelopen zaterdag hebben we sochtends oafscheid genomen van Helen en haar medewerkers. Voor de laatste keer nog even een bezoekje aan de kinderen, verzorgsters en natuurlijk Helen. Even slikken en toen met de taxi terug naar het hotel waar we nog even iets gegeten hebben. 'Smiddag om 16:20 zijn we met de mexicana (een vliegmaatschappij) van Guatemala naar Mexico Stadt gevlogen. Daar aangekomen werden we naar de bagageafdeling gestuurd om onze buggy op te halen, en naar de migratie om formulieren in te vullen. Daarna zijn we naar de instapruimte van de KLM gelopen waar we ongelofelijk nieuws te horen kregen. We konden niet meevliegen, het vliegtuig zat vol!!!! We zouden te laat zijn??? Frank is erg boos geworden maar het mocht niet baten. Volgens de KLM lag de fout bij de Mexicana omdat zij ons (transitpasagiers) hadden moeten begeleiden naar KLM??? Voor klachten moesten we bij de Mexicana zijn. Wij terug maar daar vertelden zij ons dat de enige overeenkomst die zij met de KLM hadden de bagage betrof. Deze zou worden overgeladen naar het KLM toestel. We zouden naar de KLM incheckbalie moeten en daar onze klacht neerleggen. Nou je raad het al.... wij naar de KLM incheckbalie. Daar was nog 1 man van de KLM en enkele beveiligingsbeambten. Het personeelslid van de KLM hoorde ons verhaal aan (erg vriendelijk waren we niet meer) en vertelde dat we bij ... de supervisior van de Mexicana moesten zijn. Daarna liep hij weg en zagen we hem nooit meer terug. Wij terug naar de Mexicana incheckbalie waar we gevraagd hebben naar de supervisior. Deze man hoorde ons verhaal en en wilde wel met KLM overleggen wat we eventueel zouden kunnen gaan doen. Na een half uur kwam hij terug met de mededeling dat pas morgen de volgende vlucht zou gaan. KLM zou de kosten voor het omboeken voor rekening nemen. Na de vraag waar we moesten slapen regelde hij (Mexicana) een hotel. shuttle van hotel naar vliegtuig en terug, en 3 maaltijden voor ons. De nacht hebben we in het hotel doorgebracht. Bij het hotel was een zwembad waar Celeste die ochtend nog even heeft gezwommen. Ook ontmoeten we daar een Mexicaans stel dat ons e.e.a. over adoptiepraktijken vertelde. Later die ochtend kwam een Noors echtpaar naar ons toe en toen we met hen praten kwamen we er achter dat ook zij gestrandde KLM pasagiers waren. De KLM had enkele vluchten gecancalled ivm met de stormen in Nederland en de passagiers van die vluchten moesten geplaatst op andere vluchten (waaronder dus onze vlucht van zaterdag) We waren dus niet te laat geweest maar er waren andere mensen op onze stoelen gezet die in de vliegtuigen hadden moeten zitten die gecancalled waren)Ze vertelden ons dat we smiddags zo vroeg mogelijk naar het vliegveld moesten gaan en zo snel mogelijk inchecken (zonder reservering voor die dag). KLM zou het systeem hanteren van wie eerst komt die eerst maalt. Nou wij direct kleren aan en richting vliegveld. Vanaf 13:00 uur hebben we gewacht. We waren inderdaad nr. 1. Om 3:45 konden we als eerste inchecken (geen enkele vraag hebben we gehad). Toen gewacht tot 6:55. Toen konden we het vliegtuig in en deze vertrok inderdaad om 20:00 richting Amsterdam. 7 Uur wachten maar wel een terugvlucht naar Amsterdam. Maandagmiddag om 13:05 stonden we weer op schiphol waar de families en Moniek en Ruben ons op hebben gehaald. Nog bedankt hiervoor. Samen gezellig een kop koffie gedronken en toen.... op naar huis. Groot vliegtuig en vlaggen in de tuin (buren bedankt). De buurkinderen hadden al vanaf 4 uur smiddags op ons gewacht en konden ons eindelijk in levende lijfe zien om 5:40. De eerste visite is ontvangen en daarna zijn we lekker gaan slapen.
Vannacht hebben we alle 4 goed doorgeslapen en vanochtend uitgeslapen tot 12:00.
We gaan nog even samen genieten van de eerste dagen samen, een aankomstfeestje organiseren dat hellaas in het water is gevallen afgelopen zondag, en dan gaat het "normale"leven beginnen. We zullen er samen aan gaan werken dat Juan zich bij ons echt thuis gaat voelen! Maar samen met onze familie,onze geweldige buurt, vrienden en alle mensen die zich de afgelopen tijden zo betrokken hebben getoond moet dit toch zeker gaan lukken.